Mniszek lekarski to wieloletnia roślina zielna, która osiąga wysokość od 10 cm do 30 cm i zawiera biały mleczny sok we wszystkich częściach. Jego mięsisty korzeń palowy ma do 1 metra (rzadko do 2 metrów) długości i jest ciemnobrązowy do czarnego na zewnątrz. Ze względu na wczesne pojawienie się kwiatów, mniszek lekarski jest ważnym pastwiskiem dla pszczół, które służy rozwojowi rodzin pszczelich wiosną, ale może również umożliwić wczesne zbiory miodu w przypadku większych wystąpień. Miód z mniszka lekarskiego ma silny smak, jest złotożółty i gęsty, gdy jest świeży i krystalizuje się w drobnoziarnisty, żółtawy miód.[10] Rodzina pszczół musi odwiedzić ponad 100 000 kwiatów mniszka lekarskiego, aby wyprodukować jeden kilogram miodu. Dzieci w szczególności wykorzystują łodygę kwiatostanu, która po połączeniu na jednym końcu tworzy mini-mniszek lekarski. Jeśli łodyga kwiatostanu zostanie pocięta na paski, a następnie umieszczona w wodzie, tworzą się spirale ze względu na różną chłonność ścian wewnętrznych i zewnętrznych. Ściana wewnętrzna pęcznieje bardziej, tworząc w ten sposób zakrzywiony kształt zewnętrzny. Żółte kwiaty nadają się do przygotowania aromatycznego, miodowego syropu lub galaretki (francuska cramaillotte, z pomarańczą, cytryną i cukrem) jako smarowidło. Młode, lekko gorzkawe liście mogą być używane jako sałatka (Austria: "Röhrlsalat"). Korzeń może być również używany jako sałatka lub gotowany. W latach powojennych suszony i prażony korzeń rośliny był wykorzystywany do produkcji substytutu kawy (substytutu korzenia cykorii).[11] Mniszek lekarski jest również wykorzystywany jako pasza dla zwierząt. Wskazówki dotyczące sadzenia: Wysiewać na zewnątrz od marca do lipca, najlepiej w rzędach. Przerzedzić do 15-20 cm. Jesienią korzenie można wyrwać i po krótkim okresie spoczynku sadzić jak cykorię.
Kraj Polska